O iki cihan sultanıydı. O geçmişte ve gelecekte bütün insanlığın efendisiydi. O bu dünyada nasıl yaşanması gerektiğini bize en güzel şekilde öğreten ve öğütleyen Peygamberimiz Efendimizdi. Sade bir hayatı vardı. Hep tevazu ile yaşadı. Dünyalık namına hiçbir şeyin endişesini taşımadı. Onun tek derdi bir tek arzusu vardı, Allah(c.c.). Sadece ona muhtaç olmanın özgürlüğünü güzel kulluk yapabilmenin lezzetini yaşadı ruhunda ömrü boyunca. O her zaman sadece Rabbime muhtaç oluşum benim için iftihar vesilesidir buyururdu. Bize de o öğretti ben sana muhtacım Ey Rabbim, seninse bana hiç ihtiyacın yok diyebilmeyi. Ondan işittik zor zamanlarımızda söylediğimiz güçsüzlük zayıflık benim sıfatımdır, sınırsız kudretinle en güçlü olan sensin Rabbim sözünü ve o söyletti bize=”Her şey ölür çürüyüp yok olur gider ancak sen yalnızca sen sonsuz hayat sahibisin Rabbim” ikrarıyla şekillenen kulluk namelerini
Enel fakiru ileyke Ya Rab ve ente anni anni Ganiyyün
Vallahu fiyye fiyye asîlün ve ente Rabbun Rabbun Kaviyyun
En küllü yefnâ yefnâ ve yeblâ En küllü yefnâ yefnâ ve yeblâ
Ve ente vahdeke vahdeke Hayyun ve ente vahdeke Hayyun
Ya Allah Ya Allah Ya Allah Ya Allah
Levlâke küntü haben Ya Rab ev fâsıkan ev şakıyan
Levlâke küntü haben Ya Rab ev fâsıkan ev şakıyan
Vel mer’u min gayri dinin Ya Rab lem yesga fil kevni şey’en Ya Rab
Vel mer’u min gayri dinin Ya Rab lem yesga fil kevni şey’en Ya Rab
Kad küntü meyten meyten ve lâkin esbahtu biddin biddini haya
Ve küntü şetten şettene Hakkan eynessera vessüreyya beynessera vessüreyyya
Enel fakiru ileyke Ya Rab ve ente anni anni Ganiyyün
Vallahu fiyye fiyye asîlün ve ente Rabbun Rabbun Kaviyyun
En küllü yefnâ yefnâ ve yeblâ En küllü yefnâ yefnâ ve yeblâ
Ve ente vahdeke vahdeke Hayyun ve ente vahdeke Hayyun
Ya Allah Ya Allah Ya Allah Ya Allah